miércoles, 2 de diciembre de 2009

...e xa choveu dende aquela.

Hola, aquí estou dous anos e pico despois da ultima entrada, ca sorpresa de que tiña un blog! Bueno, penso retoma-los meus plans contra o mundo capitalista, e cun pouco de sorte e axuda, levar a cabo algún deles... eu non volvería a tentar á sorte indo ao mcdonald's ou ao burguer king... igual atopades unha dosis de salsa yogur caseira jajaja.

Sigue chovendo aí fora, e a puta tele estanos a hipnotizar, pero a chuvia é cada vez máis forte, e o son das pingas hanos espertar.
Probablemente non hoxe, nin tampouco mañá, pero nunha destas, as portas da percepción artificial serán superadas, e o mundo mostrarase como tal.

Noto que, inda que a chuvia sexa cada vez máis forte, co tempo, as persoas acostúmanse a ese ruido de fondo. Sin embargo é máis ca un ruido, son millóns de pingas que caen contra o chan, diariamente. Non podemos olvidar o que ocorre, non podemos darlle a espalda á verdade e sentarnos a mira-la tele o resto da vida. Encántame mira-la chuvia, porque prodúceme unha estraña sensación agridoce, e non deixo de mirar pola fiestra porque, inda que me doa coñecer o que pasa de verdade ahí fora son consciente de que non estou mirando a tele, coma un robot sen alma, coma unha galera sen rumbo, botada a perder nun mar artificial. Convídovos amizosamente a todos, sexa cal sexa o voso pensamento, a plantexarvos se estades hipnotizados; inda que o máis probable e que os que o estean, non fosen quen de chegar a este punto da redacción. Pero sempre hai algún que só necesita atopar a luz da saída da cova para tronza-las súas cadeas.

Sabede que todo idealista do mundo, sexa cal sexa a súa idade, non está só, porque tra-la nosa coraza hai algo máis que carne e óso; tra-la nosa coraza hai ideais, e estes non entenden de espazo nin tempo. Non importa que o que lea isto esté a milleiros de quilómetros, o que importa e a certeza de que sempre quedará unha esperanza para a xustiza, para a rebelión, e algún día acabaremos con toda esta merda.

domingo, 7 de octubre de 2007

ANTIGLOBALIZACION

Ayer noche, antes de ver matrix 3, estuve hablando con mis padres sobre la globalizacion, especialmente con mi padre. La conversacion fue mui larga, y al final acabamos pensando una buena idea para ir eliminandola, de forma progresiva.Recordad el método de V, V de Vendetta; iva actuando, poco a poco iva haciendo cosas simples, muchas cosas simples que al final, akaban chocando y el sistema se desmorona internamente.


El ejemplo es el de las piezas de domino ke va colocando en forma de v, y al final, golpea una de las piezas y todas ellas caen. El truco no está en una revolución armada, no en esta época. El truco es pensar y analizar el sistema ke kieres vencer. En este caso, la globalizacion de empresas que fabrican comida, por ejemplo, consiste en extender por todo el mundo, un par de empresas que acaparan las compras y el consumo de comida. No solo se enriquecen estos pocos dueños, sino que se pierde la cultura gastronómica de las zonas, y bueno, por ahora ese segundo punto no es tan grave, pero acabaremos por consumir dados de dos centímetros cúbicos con sabor a barbacoa, vayamos a donde vayamos.


La empresa fabrica determinados productos en su sede central, y eso se extiende, se fotocopia, como una máquina, a todas las partes del mundo. Es un sistema muy productivo, tanto para ganancias como para desgracias. Hay que crear un grupo de gente por todo el mundo y, probablemente mediante internet que, piensen, ideen seriamente un plan como el de V. Actuar simplemente pero sin cesar en varios puntos relacionados con el sistema de produccion, hasta que la empresa genere un fallo, y lo haga para todo el mundo.


Para que lo entendais mejor, por ejemplo, se le echa mierda a la comida y esa mierda se fotocopia sin preguntas a todas las empresas del mundo entero. La empresa cae. Éso es lo que habría que hacer con una en concreto, esa sería una revolución efectiva hoy en día, un grupo de gente sin previo aviso ni sospecha, tira una multinacional simplemente pensando inteligentemente muchos pasos de una destruccion en cadena.Esto podría arreglarse si la gente dejase de acudir a esas empresas, para igualar la balanza, y si dejasen de ir, al perder ventas, dejarían de extenderse tanto; pero las empresas como McDonald's ya tienen su estatus, y la gente es muy comoda, lo suficiente como para no hacer ese simple boicot tan efectivo. Muchos lo justifican con que no van a vivir cuando la globalizacion llegue a limites preocupantes (mas preocupantes aun), otros con que no arreglas nada con una hamburguesa menos.


Pero como siempre es el fallo de trabajo en equipo.Por esto ideé esta simple idea, basándome en V de Vendetta. Es una idea que seguiré pensando seriamente, de verdad, no estoy de coña, es una buena forma de cambiar el sentido del avance social. Pensad que lo peor no es la mierda de presente ke vivimos, lo peor será el futuro, un futuro sistemático, lleno de publicidad, de dominio total por parte del sistema de las personas... un futuro horrible.Bueno, aqui termino mi entrada de hoy. Ayer vi la idea mucho mas clara, hoy me cuesta un poco más explicarla. Los que leyeron la entrada que me comenten por favor, diciendo lo ke piensan, corrigiendome y reprochandome, debatiendo el tema y la idea.




Adeuu!!

sábado, 6 de octubre de 2007

Olas!

Bueno, este es mi primer blog, y no se como empezar, asi que, por ahora simplemente dejo esta entrada de saludo y tal.


Que se pase y comente quien quiera, aunque esta entrada sea asi de simple.



Adeuu!!




Anarquia, paz e rock'n roll!